Albümdeki
resimleri izledim,
Resimdeki
dostlarımı özledim,
Kimi yaşar kimi
göçmüş dünyadan,
Boşuna ağlamak, ne gelir
elden.
Eski günler hayal
oldu düş oldu,
Saç ağardı
baharlarım kış oldu,
Yaşlı dediklerim
bana eş oldu,
İhtiyarlık benle
arkadaş oldu.
Yaşlılara dair
neler söylerdik,
Altmış yaş üstüne
gömülsün derdik,
Güne gün eklendi
altmışa vardık,
Söz konusu ölüm daha
er dedik.
Yaşamak istermiş
yaşlı da genç de,
Sağlıktır her şeyin
başında bence,
Azrail hiç bakmaz
yaşlıya gence,
Kaçamazsın ondan
günün dolunca.
İşte bu dünyanın
gerçeği budur,
Hayat dedikleri
akan bir sudur,
Ne baraj ne
bentler onu durdurur,
Ne kadar yaşarsan
sonu ölümdür.
Yılmaz arzu eder
geçen günleri,
Geçen günler asla
gelmez ki geri,
Günü gün etmeye
bak bundan gayri,
Ağlamanın yoktur
geçmişe hayrı.
9 KASIM 2015 İZMİR
Yılmaz KANDEMİRCİ
