8 Kasım 2015 Pazar

HAYATIN GERÇEĞİ

Albümdeki resimleri izledim,
Resimdeki dostlarımı özledim,
Kimi yaşar kimi göçmüş dünyadan,
Boşuna ağlamak, ne gelir elden.

Eski günler hayal oldu düş oldu,
Saç ağardı baharlarım kış oldu,
Yaşlı dediklerim bana eş oldu,
İhtiyarlık benle arkadaş oldu.

Yaşlılara dair neler söylerdik,
Altmış yaş üstüne gömülsün derdik,
Güne gün eklendi altmışa vardık,
Söz konusu ölüm daha er dedik.

Yaşamak istermiş yaşlı da genç de,
Sağlıktır her şeyin başında bence,
Azrail hiç bakmaz yaşlıya gence,
Kaçamazsın ondan günün dolunca.

İşte bu dünyanın gerçeği budur,
Hayat dedikleri akan bir sudur,
Ne baraj ne bentler onu durdurur,
Ne kadar yaşarsan sonu ölümdür.

Yılmaz arzu eder geçen günleri,
Geçen günler asla gelmez ki geri,
Günü gün etmeye bak bundan gayri,
Ağlamanın yoktur geçmişe hayrı.

                     9 KASIM 2015 İZMİR
                     Yılmaz KANDEMİRCİ