20 Haziran 2008 Cuma

GURBET

Gurbet derler ama, bence ayrılık.
Hayal aynı, gerçek aynı, düş aynı.
Bir fark vardır ancak ondan ağlanır;
Anadan, babadan kardeşten ayrı.
Yoktur gece, gündüz ayda farklılık,
Hava aynı, toprak aynı su aynı,
Eski dostlar ile köyünden ayrı.

Gurbet çilelidir çekilmez derler,
Gurbete düşenler etrafı gözler,
Onca insan içinde insanı özler.
İnsan mı yok? dolu sokaklar,
Etrafta insandan çok ne var?
Ama o kadar yürürsün cadde sokak,
Ne bir selam veren, ne yüzüne gülen var.
Hani derler ya hep kardeştir insanlar,
Doğru severim insanları;
Renk seçmem, ırk ayırmam,
Tümüne saygım var,
Ancak gözlerim hep gülen bir yüz ile,
Eski dostları arar.

Adına gurbet deyip suçlama gittiğin yeri,
Kahretme yalnızım diye,
Etraf insanlarla dolu.
Olmayan bir şeyler varsa,
Onlar senin içinde,
Dostlar, akrabalar yaşanan hatıralar.
Sabret; edin yeni dostlar, komşular,
Zaman en iyi ilaçtır unutma,
Seversin gittiğin yeri.
Kim bilir gün gelir,
Oturmuşsun yeni evinde,
Etrafında çocuklar,
Gurbet olmuş senin için,
Eski yaşadığın yerler.

4 HAZİRAN 2008 İZMİR
YILMAZ KANDEMİRCİ